Det hender at me ikkje likar det Gud seier om oss i sitt Ord. Då må me vere på vakt! Slangen i Paradis talte til kvinna og spurte: "Har Gud verkeleg sagt...?" Dermed åt Eva og Adam frukta på treet. Det endte med at dei måtte ut frå Edens hage. Når me ryggar unna for ord i Bibelen, kan me rekne med at sjelefienden er ute for å prøve oss. Guds Ande arbeider på ein heilt annan måte. Guds Ande hjelper oss til å tru Ordet (Joh 14,26; Joh 15,26; 2 Pet 1,21). Men fienden vil helst at me skal tvile. Og skulle me likevel tru, er kjødet veikt og snart til å falle i freisting. Kvar dag møter me dette. Menneskenaturen står Guds Ord imot.
Var det ikkje for Guds nåde, var det ingen som kunne kalle seg ein kristen eller eige vona om eit evig liv i Paradis. Det hadde ikkje vore noka kyrkje der Guds ord blir preikt eller dåp og nattverd halde i hevd. Og me måtte ha slite med vondt samvit og otte like fullt. For Lova står skriven i hjarta til kvart menneske. Det er berre evangeliet om Guds nådefulle kjærleik som må takast imot gjennom Jesus - mellommannen, som har lagt til det me sjølve manglar til frelse og forsoning.
Difor lyt me tenkje oss om før me vender ryggen til Guds Ord. Skulle det hende at Guds Ord dømmer tankane, orda eller gjerningane våre, så er det sanninga om oss. Då skal me i staden gjere bot og vende om. For Gud vil ha oss saman med seg i Paradis. Og Guds Ande vil gje oss eit audmjukt hjarta og eit botferdig sinn, slik at me kan ta imot Guds råd og rette oss etter dei. "For menneske er det umogleg, men ikkje for Gud. Alt er mogleg for Gud" (Mark 10,27).
1 Kong 22, 7-9
Men Josjafat sa: «Er det ingen annan av Herrens profetar her som vi òg kunne spørja?» Israels-kongen svara: «Det finst endå ein som vi kunne få til å spørja Herren. Men eg hatar han, for han profeterer aldri noko godt om meg, berre vondt. Det er Mika, son til Jimla.» Josjafat sa: «Kongen skulle ikkje tala så!» Då ropa Israels-kongen på ein av hoffmennene og sa: «Skund deg og hent Mika, son til Jimla!»
Var det ikkje for Guds nåde, var det ingen som kunne kalle seg ein kristen eller eige vona om eit evig liv i Paradis. Det hadde ikkje vore noka kyrkje der Guds ord blir preikt eller dåp og nattverd halde i hevd. Og me måtte ha slite med vondt samvit og otte like fullt. For Lova står skriven i hjarta til kvart menneske. Det er berre evangeliet om Guds nådefulle kjærleik som må takast imot gjennom Jesus - mellommannen, som har lagt til det me sjølve manglar til frelse og forsoning.
Difor lyt me tenkje oss om før me vender ryggen til Guds Ord. Skulle det hende at Guds Ord dømmer tankane, orda eller gjerningane våre, så er det sanninga om oss. Då skal me i staden gjere bot og vende om. For Gud vil ha oss saman med seg i Paradis. Og Guds Ande vil gje oss eit audmjukt hjarta og eit botferdig sinn, slik at me kan ta imot Guds råd og rette oss etter dei. "For menneske er det umogleg, men ikkje for Gud. Alt er mogleg for Gud" (Mark 10,27).
1 Kong 22, 7-9
Men Josjafat sa: «Er det ingen annan av Herrens profetar her som vi òg kunne spørja?» Israels-kongen svara: «Det finst endå ein som vi kunne få til å spørja Herren. Men eg hatar han, for han profeterer aldri noko godt om meg, berre vondt. Det er Mika, son til Jimla.» Josjafat sa: «Kongen skulle ikkje tala så!» Då ropa Israels-kongen på ein av hoffmennene og sa: «Skund deg og hent Mika, son til Jimla!»
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar