Me høyrer i dette kapitlet om korleis kongen og dronninga misbrukte makta si til å rane til seg det som ikkje var deira. Ubunde av tidsalder, omstende, kultur eller religion var framferda deira umoralsk og grufull. Så langt var israelsfolket falle frå Herren sin Gud. Og dei fremste i folket gjekk føre i avgudsdyrking og synd.
Men Gud sende profetar til å tale kongane imot og minte dei om Guds bud og vilje. Stundom sa profetane fram domsord om Guds straffedom for dei som ringeakta Han. Då profeten Elia kunngjorde for kong Ahab at kongsætta ville døy ut med han, trega kongen og gjorde bot for Herren. Han kledde seg i sørgedrakt og fasta. Gud såg at angeren var oppriktig og sann. Då gjorde Gud om sitt råd. Ulukka ville ikkje kome i Ahabs tid.
Lova i forteljinga om Ahab og Jesabel er at menneska ikkje skal ha andre gudar enn Han. Evangeliet er at Gud såg i nåde til Ahab når kongen gjorde bot og av hjarta trega sine synder. Dette er lærestykket frå denne teksten: Me skal elske Herren vår Gud av heile vårt hjarta, av heile vår sjel og av alt vårt vit. Og me skal elske nesten som oss sjølv. Likevel hender det at me mislukkast. Då skal me vende om til Gud i anger og bot. Og Gud vil sjå i nåde til oss og la oss sleppe straffa. Paulus seier det slik: Men no er de vaska reine, de har vorte helga, de er gjorde rettferdige i Herren Jesu Kristi namn og i vår Guds Ande (1 Kor 6,11). Soleis blei Ahab vaska rein frå si synd.
1 Kong 21, 25-29
Aldri har det vore ein slik konge som Ahab. Han selde seg til å gjera det som var vondt i Herrens auge, fordi Jesabel, kona hans, lokka han til det. Men det styggaste var at han følgde avgudane, heilt og fullt som amorittane hadde gjort, dei som Herren hadde drive bort for israelittane. Då Ahab høyrde kva Elia sa, reiv han sund kleda sine, batt sekkestrie om kroppen og fasta. Han sov i sekkestrien og gjekk stilt omkring. Då kom Herrens ord til Elia frå Tisjbe: «Har du sett at Ahab har audmjuka seg for meg? Fordi han audmjuka seg, vil eg ikkje la ulukka koma i hans tid. Men i tida til son hans vil eg la ulukka koma over hans hus.»
Men Gud sende profetar til å tale kongane imot og minte dei om Guds bud og vilje. Stundom sa profetane fram domsord om Guds straffedom for dei som ringeakta Han. Då profeten Elia kunngjorde for kong Ahab at kongsætta ville døy ut med han, trega kongen og gjorde bot for Herren. Han kledde seg i sørgedrakt og fasta. Gud såg at angeren var oppriktig og sann. Då gjorde Gud om sitt råd. Ulukka ville ikkje kome i Ahabs tid.
Lova i forteljinga om Ahab og Jesabel er at menneska ikkje skal ha andre gudar enn Han. Evangeliet er at Gud såg i nåde til Ahab når kongen gjorde bot og av hjarta trega sine synder. Dette er lærestykket frå denne teksten: Me skal elske Herren vår Gud av heile vårt hjarta, av heile vår sjel og av alt vårt vit. Og me skal elske nesten som oss sjølv. Likevel hender det at me mislukkast. Då skal me vende om til Gud i anger og bot. Og Gud vil sjå i nåde til oss og la oss sleppe straffa. Paulus seier det slik: Men no er de vaska reine, de har vorte helga, de er gjorde rettferdige i Herren Jesu Kristi namn og i vår Guds Ande (1 Kor 6,11). Soleis blei Ahab vaska rein frå si synd.
1 Kong 21, 25-29
Aldri har det vore ein slik konge som Ahab. Han selde seg til å gjera det som var vondt i Herrens auge, fordi Jesabel, kona hans, lokka han til det. Men det styggaste var at han følgde avgudane, heilt og fullt som amorittane hadde gjort, dei som Herren hadde drive bort for israelittane. Då Ahab høyrde kva Elia sa, reiv han sund kleda sine, batt sekkestrie om kroppen og fasta. Han sov i sekkestrien og gjekk stilt omkring. Då kom Herrens ord til Elia frå Tisjbe: «Har du sett at Ahab har audmjuka seg for meg? Fordi han audmjuka seg, vil eg ikkje la ulukka koma i hans tid. Men i tida til son hans vil eg la ulukka koma over hans hus.»
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar