Folket levde under harde kår. Dei kom til kong Rehabeam og bad han lette børa for dei. Etter nokre dagar svarte kongen: "Nei, de skal få tyngre bører å bere!"
Også på Jesu tid levde jødefolket under hardt styre. Mange håpte at Jesus skulle setje dei fri frå romar-åket. Nokon få såg lengre og bad i staden Jesus om å bli frelst frå trelldom under synd, død og djevel.
Både med kong Rehabeam og med Jesus måtte folket vente i tre lagnadstunge dagar før svaret kom. Rehabeam var, liksom Jesus, av kong Davids ætt. Rehabeam var soneson. Jesus var etterkomar i førtiandre ledd på Josefs side, og kan hende også på mor si, Marias. Det var derfor Jesus blei fødd i Betlehem, i Davids stad.
Men Rehabeam var ikkje Messias, frelsaren som skulle kome i Davids ætteline. Det blei klart då Rehabeam gav eit hard svar til folket. Guds løfte til David (2 Sam 7, 12-19) peikte på Jesus. Då Jesus stod opp frå grava tredje dagen, var det svaret på lengslane og bønene til jødefolket: Då blei det stadfest at Jesus er Guds son, frelsaren, Messias. Med Jesu oppstode, stadfesta Gud at Han er ein kjærlig Gud som ser til verda, at Han er ein nådig Gud som tilgjev syndarar, at Han er sterkare enn synd, død og djevel.
I dagane fram til sin himmelfart talte Jesus mange vennlege ord: "Kvifor græt du, kvinne?". "Fred vere med dykk!". "Kom og et!". Og Han bad Peter fø lamma Hans, det vil seie ha omsut for den unge kyrkjelyden. Slik held Gud fram med å tale med oss i dag. Me kan rette vår von, våre lengslar og bøner i mange retningar. Men i spørsmålet om frelse, evig liv og fred med Gud, skal me søkje berre Gud. Det er Han som sit med all makt. Og Han svarar med vennlege ord. Alltid.
1 Kong 12, 12-14
Tredje dagen kom Jeroboam og heile folket til Rehabeam, slik som kongen hadde bede dei om då han sa: «Kom hit att til meg om tre dagar!» Kongen gav dei no eit hardt svar. Han brydde seg ikkje om rådet dei gamle hadde gjeve han, og svara slik dei unge hadde rådd han til: «Far min la eit tungt åk på dykk, eg skal gjera det endå tyngre. Far min tukta dykk med sveper, eg skal tukta dykk med piggreimar.»
Også på Jesu tid levde jødefolket under hardt styre. Mange håpte at Jesus skulle setje dei fri frå romar-åket. Nokon få såg lengre og bad i staden Jesus om å bli frelst frå trelldom under synd, død og djevel.
Både med kong Rehabeam og med Jesus måtte folket vente i tre lagnadstunge dagar før svaret kom. Rehabeam var, liksom Jesus, av kong Davids ætt. Rehabeam var soneson. Jesus var etterkomar i førtiandre ledd på Josefs side, og kan hende også på mor si, Marias. Det var derfor Jesus blei fødd i Betlehem, i Davids stad.
Men Rehabeam var ikkje Messias, frelsaren som skulle kome i Davids ætteline. Det blei klart då Rehabeam gav eit hard svar til folket. Guds løfte til David (2 Sam 7, 12-19) peikte på Jesus. Då Jesus stod opp frå grava tredje dagen, var det svaret på lengslane og bønene til jødefolket: Då blei det stadfest at Jesus er Guds son, frelsaren, Messias. Med Jesu oppstode, stadfesta Gud at Han er ein kjærlig Gud som ser til verda, at Han er ein nådig Gud som tilgjev syndarar, at Han er sterkare enn synd, død og djevel.
I dagane fram til sin himmelfart talte Jesus mange vennlege ord: "Kvifor græt du, kvinne?". "Fred vere med dykk!". "Kom og et!". Og Han bad Peter fø lamma Hans, det vil seie ha omsut for den unge kyrkjelyden. Slik held Gud fram med å tale med oss i dag. Me kan rette vår von, våre lengslar og bøner i mange retningar. Men i spørsmålet om frelse, evig liv og fred med Gud, skal me søkje berre Gud. Det er Han som sit med all makt. Og Han svarar med vennlege ord. Alltid.
1 Kong 12, 12-14
Tredje dagen kom Jeroboam og heile folket til Rehabeam, slik som kongen hadde bede dei om då han sa: «Kom hit att til meg om tre dagar!» Kongen gav dei no eit hardt svar. Han brydde seg ikkje om rådet dei gamle hadde gjeve han, og svara slik dei unge hadde rådd han til: «Far min la eit tungt åk på dykk, eg skal gjera det endå tyngre. Far min tukta dykk med sveper, eg skal tukta dykk med piggreimar.»
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar