1 Kong 11,1-4 Salomos fall

Den store kong Salomo blei avgudsdyrkar. Israels konge, som bygde tempelet i Jerusalem, vende hjarta til andre gudar. Mannen som Gud hadde synt seg for to gonger, miste trua på Gud.

Det er ei skremmande forteljing. Me ser at ein mann som Gud velsigna så rikt som Salomo, i sin alderdom syndar og kjem på avstand frå Gud. Korleis skal det då gå med oss, som ikkje har fått slike openberringar eller nådegåver? Me ser endå ein gong kor lett det er for eit menneske i høg stilling å falle frå. Rikdom, makt og ære fører oss i freisting. Bibelen minner oss på at armod, sorg og sakn kan vere ei betre krybbe for trua enn sølv og gull.

I Bergpreika i Matteus-evangeliets sjette kapittel taler Jesus om dette. Han seier: "Søk først Guds rike og hans rettferd, så skal de få alt det andre i tillegg." Løyndommen er å søkje Guds rike først, å halde augo fast  på Jesus Kristus, Guds offerlam og vår frelsar. Då blir me verande i tempelet, i samfunn med Gud, der me er skapte til å vere. Då vil Gud verne oss mot ondskap og synd. Han vil gje oss glede, trøyst og fred - og alt anna me treng i tillegg.

1 Kong 11,1-4

Kong Salomo elska mange framande kvinner forutan dotter til farao. Det var kvinner frå Moab, Ammon, Edom, Sidon og hetittlandet. Dei høyrde til dei folka Herren hadde tala om då han sa til israelittane: «De skal ikkje blanda dykk med dei, og dei ikkje med dykk. Elles kjem dei til å venda hjartet dykkar til gudane sine.» Det var desse kvinnene Salomo heldt seg til og elska. Han hadde sju hundre koner med fyrsteleg rang og tre hundre følgjekoner, og dei førte hjartet hans på avvegar. Det var då Salomo vart gammal at konene hans fekk vendt hjartet hans til andre gudar. Hjartet hans var ikkje lenger heilt med Herren hans Gud, slik hjartet til David, far hans, hadde vore.