lørdag 13. juli 2013

Esekiel 7,3 Enden kjem

I kapittel 7 i Esekiel-boka kunngjer profeten Esekiel dommen, slik Gud har sagt han skal gjere det. Esekiels forkynning har tre sider: For det fyrste kunngjer Esekiel Guds dom, slik at ingen skal vere i tvil kva den går ut på ("Ute herjar sverdet, inne rår pest og svolt" og "Dei er kledde i redsle. I alle andlet er det skam".)  Me skjønar at dommen vil bli streng og vond.  For det andre gjer Gud det klart gjennom Esekiel korfor israelsfolket blir dømt.  Dei hadde vendt seg frå Herren og levde ugudelege liv.  ("I sitt hovmod har dei teke sine staselege smykke og laga seg avskyelege og motbydelege gudebilete av dei" og "Du skal få att for di ferd, og dei avskyelege gjerningane dine skal koma over deg sjølv." For det tredje tener Esekiel si domsforkynning som ei åtvaring. Det er enno råd å vende om. At nokon sleppte unna Guds dom, høyrer me om i vers 16 "Dei som slepp unna, flyktar til fjells, som duer frå dalane. Dei skal alle klaga, kvar for si eiga synd"

I fyrste omgang galdt denne dommen israelsfolket. Men me gjer rett i å gje Esekiels røyst plass i våre eigne liv og. Like lite som i Esekiels si tid toler Gud nå avgudsdyrking og dårleg framferd. Guds vreide over synd er ein røyndom i dag liksom det var då.

Sjølv midt i denne tornande lov-talen finn me eit glimt av Guds evangelium, eit trøysteord om Guds nåde og kjærleik. Me høyrer om duene som flyktar til fjells, klagande over si eiga synd. Det er dei botferdige Guds born som vender om frå si vonde ferd og bed om Guds miskunn. Me som lever nå, ser meir enn Esekiel gjorde: Me har sett Guds offerlam på krossen til soning for våre synder. Me veit at Gud er god, at han gler seg over syndaren som vender heim, og at Jesu død og oppstode galdt kvar og ein av oss.

Esekiel 7,3
No er enden over deg. Eg sender min vreide mot deg. Eg dømmer deg for di ferd og gjev deg att for alle dine avskyelege gjerningar.

Ingen kommentarer:

Legg inn en kommentar