«Menneske! Reis deg opp, så skal eg tala med deg.» Me høyrer her om kor vennleg Gud taler til det einskilde mennesket. Reis deg opp, sa Han til profeten Esekiel. Med det meinte Han: Du gjer rett i å ære og tilbe meg. Men reis deg nå opp. Eg ønskjer meir enn at du underkastar deg og audmjukar deg. Reis deg opp: Du treng ikkje gje opp di sjølvrespekt eller sjølvakting fordi om du tener Meg og heidrar Meg. Stå opp, så eg kan tale med deg. Eg har noko å seie deg. Eg tek deg på alvor. Eg har høge tankar om deg og store tankar for deg.
Slik taler Gud til den einskilde av oss i dag også. Kvar dag og kvar gong me høyrer Guds Ord forkynt. Likevel er det ikkje alltid så lett å reise seg opp frå støvet når Gud kallar. Kan hende kjenner me skam for Guds åsyn. Kan hende ser me alt for tydeleg det me vantar i lys av Guds lov og bodord. Kan hende kjenner me otte for Gud, me stoler ikkje heilt på Han og veit ikkje heilt om me tør høyre det han har å seie oss.
Esekiel skildrar det som skjedde han: "Då han tala til meg, kom det ånd i meg. Ho reiste meg opp på føtene, og eg kunne høyra han som tala til meg." Guds Ande kom til Esekiel og gav han frimod til å reise seg opp og lytte til Guds tale. Det er rett og sant at me ikkje kan bli ståande framfor Guds åsyn i vår eiga kraft. Men Den Heilage Anden gjev oss tru, frimod, hug og trong til å lytte etter Guds røyst. Og den røysta me høyrer, er full av kjærleik, nåde og venleik. Ingen andre stader får me høyre slik vennleg tale som frå Guds munn.
Esekiel 1,28 - 2,2
Lysglansen såg ut som bogen i skya ein regnvêrsdag. Det var dette Herrens herlegdom likna, slik såg han ut. Då eg fekk sjå det, kasta eg meg ned med andletet mot jorda, og eg høyrde røysta til ein som tala. Han sa til meg: «Menneske! Reis deg opp, så skal eg tala med deg.» Då han tala til meg, kom det ånd i meg. Ho reiste meg opp på føtene, og eg kunne høyra han som tala til meg.
Slik taler Gud til den einskilde av oss i dag også. Kvar dag og kvar gong me høyrer Guds Ord forkynt. Likevel er det ikkje alltid så lett å reise seg opp frå støvet når Gud kallar. Kan hende kjenner me skam for Guds åsyn. Kan hende ser me alt for tydeleg det me vantar i lys av Guds lov og bodord. Kan hende kjenner me otte for Gud, me stoler ikkje heilt på Han og veit ikkje heilt om me tør høyre det han har å seie oss.
Esekiel skildrar det som skjedde han: "Då han tala til meg, kom det ånd i meg. Ho reiste meg opp på føtene, og eg kunne høyra han som tala til meg." Guds Ande kom til Esekiel og gav han frimod til å reise seg opp og lytte til Guds tale. Det er rett og sant at me ikkje kan bli ståande framfor Guds åsyn i vår eiga kraft. Men Den Heilage Anden gjev oss tru, frimod, hug og trong til å lytte etter Guds røyst. Og den røysta me høyrer, er full av kjærleik, nåde og venleik. Ingen andre stader får me høyre slik vennleg tale som frå Guds munn.
Esekiel 1,28 - 2,2
Lysglansen såg ut som bogen i skya ein regnvêrsdag. Det var dette Herrens herlegdom likna, slik såg han ut. Då eg fekk sjå det, kasta eg meg ned med andletet mot jorda, og eg høyrde røysta til ein som tala. Han sa til meg: «Menneske! Reis deg opp, så skal eg tala med deg.» Då han tala til meg, kom det ånd i meg. Ho reiste meg opp på føtene, og eg kunne høyra han som tala til meg.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar